“ناسا می گوید ممکن است یک سیاره در لبه سیستم خورشیدی ما باشد،ولی او هرگز نمی خواهد ما را بکشد”

سیاره X شاید یک موضوع تازه ای نباشد و از کهن باز به این پدیده پرداخته اند و فرضیه ها و افسانه های گوناگونی در این باره مطرح گردیده است . در مجموع پرسشی که در طول سال‌های اخیر همواره ذهن بسیاری از علاقه‌مندان به مباحث مهم کیهان و هستی را به خود مشغول ساخته این است ، به این بحق مربوط می شود و اینکه تا چه حد می‌توان نسبت به وجود سیاره X در منظومه شمسی امیدوار بود؟

پیشینه آخرین سیاره های منظومه شمسی

پس از یافتن نپتون جستجو برای یافتن سیاره‌های ناشناخته ی دیگر در قرن بیستم میلادی شدت بیشتری به خود گرفت تا این که عاقبت به کشف پلوتو انجام گرفت . هر چند که بعدها ستاره‌شناسان به این نتیجه رسیدند که این جرم آسمانی تازه کشف شده کوچک‌تر از آن است که بتواند یک سیاره لقب بگیرد. به این ترتیب پلوتو از بودن در مقام نهمین سیاره‌ی منظومه‌ی شمسی خلع گردید، اما جستجو به منظور یافتن جایگزین تازه‌ای برای آن دیگر با جدیت چندانی ادامه نیافت . امروزه شاید عامه مردم به این بیندیشند که همه جای منظومه شمسی کاوش شده است و سیاره های آن یافت شده اند ولی ستاره شناسان این را می دانند که امکان وجود سیاره های دیگر وجود دارد .

نظر ستاره شناسان نسبت به سیاره X

با این وجود عده‌ای همچنان معتقد بودند که در منظومه شمسی سیاره کشف نشده‌ی دیگری هم وجود دارد. شاهد مدعای بسیاری از آنان نیز جستجوهای پرسیوال لوول در ابتدای قرن بیستم میلادی بود. پژوهش‌های او نشان از آن داشت که اختلال‌هایی در مدار نپتون و اورانوس وجود دارد. اختلال‌هایی که لوول تاثیر جاذبه‌ی یک سیاره‌ی بزرگ کشف نشده را در وجود آن‌ها دخیل می‌دانست. سیاره‌ای با نام سیاره X که پس از کشف پلوتو عده‌ای انگشت اتهام را به سمت آن گرفتند. با این حال پژوهش‌های ستاره‌شناسان ثابت کرد که پلوتو به لحاظ اندازه و ماهیت توان انجام چنین کاری را ندارد.

اکنون حدود سی سال است که فرضیه‌های لوول توسط بسیاری از ستاره‌شناسان چندان جدی گرفته نمی‌شود. چرا که جستجوهای فضاپیمای وویجر ۲ این موضوع را ثابت کرد که اختلال‌های رصد شده در مدار اورانوس به دلیل بروز خطا در محاسبه‌ی جرم دقیق نپتون حاصل شده است. اما همچنان عده‌ای بر وجود سیاره X در منظومه شمسی پافشاری می کنند . سیاره‌ای که با نام نیبیرو نیز شناخته می‌شود  .

حقایق مربوط به سیاره X

افسانه ها و شایعه های زیادی در این باره وجود دارد که عده‌ای معتقدند در پشت خورشید قرار گرفته و به همین دلیل در طول این همه سال از دید انسان‌ها و تجهیزات پیشرفته‌ی رصد کردن نجومی‌شان پنهان مانده است . برخی هم آن را دشمن زمین می نامند و احتمال برخورد آن با کره سبز مرگ همگانی را پیشبینی می کنند .

با وجود تمام این شایعات بی اساس اینترنتی، برخی از ستاره‌شناسان احتمال وجود نهمین سیاره‌ی واقعی منظومه شمسی را از پایه مردود نمی‌دانند ولی احتمال آن را کم می دانند . مثلا متخصص فیزیک نجومی و سیاره‌ای دانشگاه کالیفرنیا یعنی کنستانتین باتیگین معتقد است که در حال حاضر پنج گونه‌ی متفاوت و مختلف از شواهد مبتنی بر مشاهدات نجومی وجود دارد که به نوعی بر وجود نهمین سیاره‌ی منظومه شمسی دلالت می‌کنند.

جالب این جا است که او و استادش مایک براون در طول سال‌های اخیر با هدف این که فرضیه‌ی وجود سیاره X را به طور کامل مردود اعلام کنند، دست به انجام پژوهش‌های گسترده‌ای زدند. اما به جای آن که مدارک محکمی مبنی بر رد این فرضیه بیابند، دلایل جسته گریخته‌ای مبنی بر اثبات آن یافتند. به همین دلیل آن‌ها تحقیقات خود در این زمینه را ادامه دادند تا بلکه بتوانند موقعیت سیاره‌ای که روزی وجود آن را از پایه منکر بودند، در منظومه شمسی تعیین نمایند.

حاصل تلاش های باتیگین و براون

گرچه تلاش‌های این دو تن تاکنون به نتایج ملموس و قابل قبولی منتهی نشده است و آن‌ها حتی از طریق تلسکوپ فضایی سوبارو در هاوایی هم موفق به کشف این سیاره نشده اند، ولی در عوض توانسته‌اند فرضیاتی را در این زمینه مطرح کنند. به عنوان مثال براون و باتیگین معتقدند که سیاره X حدود ۱۰ برابر بزرگ‌تر از زمین است و فاصله‌ی آن تا خورشید نیز به ۲۰ برابر فاصله‌ی نپتون تا خورشید می‌رسد. در واقع بر اساس یافته‌های آن‌ها هیچ نشانه‌ای مبنی بر این که سیاره X بخواهد بر زمین تاثیر بگذارد یا با آن برخورد کند وجود ندارد. چرا که این سیاره (در صورت وجود در منظومه‌ی شمسی) در نقطه‌ای بسیار دورتر از زمین قرار گرفته است و امکان برخورد با آن را ندارد.

در این میان هنوز هم بسیاری از دانشمندان علم نجوم با نظریه‌ی وجود سیاره X موافق نیستند و اعتقادی به وجود این سیاره‌ی ناشناخته ندارند. به هر حال باید دید که آیا ستاره‌شناسان بالاخره روزی موفق به کشف سیاره X می‌شوند، یا این که سیاره‌ی مرموز و ناپیدای منظومه‌ی شمسی همچنان در قالب داستان و افسانه‌ به زندگی خود ادامه خواهد داد.